Everyone learned how to write a poem in Khmer Literacy class. Most poems are written in order to convey the author’s feeling toward something.
កំណាព្យគឺជាកម្រងពាក្យឬកំណាព្យកាព្យឃ្លោងដែលមានការចាប់ចុងចួនពីរោះរណ្តំណែងណង មានឃ្លា មានល្បះ មានកម្រិតកំណត់ព្យាង្គតាមមេបទអាចបម្រើមនោសញ្ចេតនាមនុស្សឲ្យរំភើប សប្បាយរីករាយ និង សង្វេក អនិច្ចា និង ជាច្បាប់ទូន្មានប្រៀនប្រដៅផ្សេងៗ ។ល។
បទពាក្យប្រាំបី
រង្វាស់កាព្យ ៖ ក្នុង១វគ្គមាន៤ឃ្លា ក្នុង១ឃ្លាមាន៨ព្យាង្គ។
ចំណាប់ជួនក្នុងវគ្គ ៖ ព្យាង្គទី៨នៃឃ្លាទី១ក្នុងវគ្គទី១ ជួននឹងព្យាង្គទី៣ ឬ ព្យាង្គទី៥នៃឃ្លាទី២ក្នុងវគ្គទី១ ។ ព្យាង្គទី៨នៃឃ្លាទី២ក្នុងវគ្គទី១ជួននឹងព្យាង្គទី៨នៃឃ្លាទី៣ក្នុងវគ្គ១ ហើយជួននឹងព្យាង្គទី៣ ឬ ព្យាង្គទី៥នៃឃ្លាទី៤ក្នុងវគ្គ១ ។
ចំណាប់ជួនឆ្លងវគ្គ ៖ ព្យាង្គទី៨នៃឃ្លាទី៤ក្នុងវគ្គ១ ជួននឹង ព្យាង្គទី៨នៃឃ្លាទី២ក្នុងវគ្គទី២។
ស្រណោះនារី
សុពណ្ណារីពេលព្រឹកព្រលឹម ម្តេចមិនញញឹមដូចសព្វមួយដង
ប្លែកពីធម្មជាតិដែលស្រស់បំព្រង សប្បាយសាសងបែកអាកាសសារ ។
នាងអើយគន់ផ្ទៃមេឃខៀវស្រងាត់ សត្វហើរឆ្វេងឆ្វាត់គ្រប់សព្វទិសារ
រលកបោកខ្ទប់អស់ផ្ទាំងសិលា ក្លិនឈួរបុប្ភារាលពាសពេញព្រៃ ។
សុពណ្ណារីស្រីស្រស់នួនល្អង ហាក់ដូចសៅហ្មងនៅក្នុងហរទ័យ
កែវភ្នែកស្រទន់នាងមានរឿងអ្វី ម្តេចនាងមិនស្តីតបនឹងនរណា ។
នាងអើយចូរនាងអាសូរដល់ចិត្ត មនុស្សម្នាដែលគិតដល់ស្រស់កន្និដា
នាងមិនគួរលាក់សព្វទុក្ខបញ្ហា រឿងក្តីយ៉ាងណាសូមនាងបកស្រាយ ។
សុពណ្ណារីហេតុម្តេចនាងយំ? ម្តេចនៅសំងំភ្លេចទឹកភ្លេចបាយ
អាណិតស្រស់ស្រីបំផ្លាញរូបកាយ ខ្ញុំស្រណោះស្តាយសុពណ្ណារី ។